İlk plastik əməliyyatlar: şok, ağrı və ölüm

İlk plastik cərrahiyyə həqiqətən şok idi, çünki cərrahlar sözün əsl mənasında qabaqcıl idilər və öz təhlükələri və riskləri ilə kəsilirdilər, çünki heç kimin bu cür müdaxilələrin nəticələri ilə bağlı klinik məlumatları yox idi. Xəstələr həmişə transformasiyadan məmnun deyildilər, amma nə gözləyə bilərdilər, çünki əslində onlar qvineya donuzları idi. Valter Yeoh əməliyyata ilk könüllü olaraq qoşuldu. Birinci Dünya Müharibəsində o, üzündən dəhşətli xəsarətlər aldı. 1917-ci ildə onun üzü plastik cərrahiyyənin atası olmuş ser Harold Gillis tərəfindən əməliyyat olundu. Dəri transplantasiyası edildi, üz hələ də çirkin idi, amma heç olmasa cəhd etdilər. Uilyam Sprekli də həkim Harold Gillis tərəfindən əməliyyat olunub. Uilyamın üzü güllə yarasından yarılmışdı. 1917-ci ildə o, cərrahın 132-ci xəstəsi oldu. 1920-ci ilə qədər bir sıra əməliyyatlar keçirdi. Bundan sonra Spreckley daha yaxşı görünməyə başladı. Willie Vicarage 1916-cı ildə üzündən güllələndi. İnfeksiya riski olduğu üçün əməliyyat bir neçə dəfə aparılıb və qan tədarükünü davam etdirmək üçün xəstənin döş qəfəsindən alınan dəri qapağı boru ilə birləşdirilib. Xəstə bir müddət boru ilə gəzməli oldu, amma nəticə buna dəyərdi. İzabelle Dinoire yeni bir burun və ağız aldı. 2005-ci ilin noyabrında o, üzünün it tərəfindən kəsilmiş bir hissəsini dəyişdirdi. Amma istifadə olunan onun öz parçaları deyildi. Cərrahlar bu yaxınlarda vəfat etmiş qadının bədəninin bir hissəsini götürdülər, deyə bilərik ki, bu, transplantologiyada təcrübə idi. Toxuma yaxşı kök salmadı, xəstə immunitet sistemini boğmaq üçün güclü dərmanlar qəbul etdi, nəticədə xərçəngə tutuldu və öldü.