Açıq sinəsinə basan yox odu,

Qalıb boyatımış çörəkdi bumbuz.

Getmiş damağından közərti dadı,

Sırsıra bağlamış ürəkdi bumbuz –

Dul arvad evində büllür külqabı.

Bəyaz qağayıdı – qanadı sınmış,

Bir sevgi daşıdı ətəkdən düşən.

Çox məğrur alının inadı sınmış,

İri göz yaşıdı bəbəkdən düşən –

Dul arvad evində büllur külqabı.

Gəlindi... açılmır alnında düyün,

Belindən dərd tutur, qəm qucaqlayır.

Qıvrılır içində nişan üzüyü –

İlan yuvasıdı - ilan saxlayır...

Dul arvad evində büllur külqabı.

Sonuncu qətrəsi çəkilib başa,

Yəqin belə olur ayrılıq camı.

Baxanda göz donur o soyuq daşa,

Gözü tək ağarır ölmüş adamın...

Dul arvad evində büllur külqabı.

Bir vaxt o igidin dadına çatmış

İndi tüstüsü yox, dərin ahı var.

Qeyrət gülləsidi çaxmaqda yatmış –

Dəyyus təpəsində nişangahı var!

Dul arvad evində büllur külqabı...